اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن ucp-۱ در بافت چربی سفید احشائی منطقه خلف صفاق موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: مطالعات در زمینه­ی اثر تمرینات ورزشی بر بیان بیان ژن پروتئین غیر جفت کننده­ی یک(ucp-1)  در ذخایر مختلف چربی بدن اندک است، بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، مطالعه­ی اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر بیان این ژن در بافت چربی سفید خلف صفاق نمونه­های رَت بود. روش کار: تعداد 20 رَت خریداری شدند و به صورت تصادفی به دو گروه؛ 1)کنترل (تعداد:10) و 2) تمرین استقامتی (تعداد:10) تقسیم شدند. رَت­های گروه­های تمرینی پس از دو هفته آشنایی با محیط و نوارگردان، به مدت هشت هفته، تحت تمرین استقامتی تداومی بر روی نوارگردان قرار گرفتند. پس از اتمام برنامه تمرین، رَت­ها از طریق تزریق درون صفاقی زایلازین-کتامین بی­هوش شدند و بافت چربی خلف صفاق آن­ها به سرعت برداشته و فریز شدند. برای اندازه­گیری بیان نسبی ژن ucp-1 از روش real time (rt) –pcr با نمایان سازی سایبرگرین استفاده شد. داده­های این تحقیق نشان دادند که بیان نسبی ژن ucp-1 در گروه­ تمرین کرده استقامتی در قیاس با گروه کنترل به صورت معنادار بیشتر بود (28/1±1/3 در مقابل 00/1؛ 05/0(p< و وزن (60/6±290 در مقابل 05/5±310) و شاخص توده­ی بدن (01/0±5/0 در مقابل 01/0±6/0) در گروه تمرین کرده در قیاس با گروه کنترل به شکل معنادار کمتر بود (05/0(p<. نتیجه­گیری: تمرینات استقامتی در مدت طولانی، منجر به کاهش اندک وزن و شاخص توده بدن، و افزایش بیان ژن پروتئین گرمازایِ  ucp-1 () در بافت چربی سفید احشائی منطقه­ی خلف صفاق می­شود. از این حیث، تمرینات ورزشی اثر مضاعف و متفاوتی را در افزایش مصرف انرژی و  احتمالاً کاهش وزن از طریق تغییر الگوی بیان ژن اعمال می­کنند